قصيدة أمي لشاعر محمد ابراهيم .

حياتى لا تسوى من غيرك
لذلك..
خدت من سيرك
وبحكيلك كتير واضحك لعلّك تضحكى معايا
ف ياما بكيتى وتعبتى
وكنتى ف حلمى ويايا
وبصغر من سنين لسنين
واناديلك
مازلتى بتصغرى ليا
وتبتسمى
بشوفك حرف من اسمى
بتشكيلى
وبتقاوحى ف تشكيلى
وتترسمى
ف نن عنيا 100 صوره
رسمتك صوره مكسوره
بجمعها على البرواز
رسمتك بنت تتمايل بقلب ازاز
اخاف جرحك فيتكسّر
وبتحسّر على دمعك
حبيبتى احكيلى وانا سامعك
حقيقى فهمت متأخّر
وبتحسّر على ايام بعيد عنّك
وقلت سلمت من زنّك
حقيقى فهمت متأخّر
وبتحسّر على الغربه
رسمتك طفله ملهوفه
وبتقرّب تبوس خدّى
رسمتك وانت بتعدّى
وبتعدّينى ف اديكى
رسمت عنيكى بتدمّع
حضنت عنيكى بعنيّا
وطمّنتك
عرفت ان انت حقك فيا مش ليا
رسمتك لوحه منسيّه
وبفتكرك
رسمتك شجرة بتضلل
على عينى
رسمتك قمره بتنور
طريق الليل
رسمتك مركبه بشراع
ف قلب النيل
حلفتى انك هتحيينى ووفيتى
وكنتى ليّا بر امان
بتحمينى من الدنيا
وبعد صراع
عرفت انى
لا يمكن اعيشها من دونك
وانى اعمى
وافضلّى
اشوف الدنيا بعيونك